چشمهای اضطرابت را نظاره کردم 

  آنگاه که در سرداب گور بر جنازه ام آیه ی عشق تلقین کردی

 آرام و دوست داشتنی بود پلک زدنهای خیس و بارانی ات .

خواب دیدم باران می اید تعبیر اشک چشمهای ابری تو بود .

همیشه باران پیک طرا وت است افسوس که نگاه من کویری بود .

 بدان که

   دیر گاهیست ختم احساسم را در رخنه های قلبم جشن گرفته ام .

تکرار کردار نامهربانت را مجازات نمی کنم

قصه های یکی بود یکی نبودت را از بر میکنم .

؛همان که یکی بود یکی نبود یکی رفته بود یکی مونده بود و گریه کرده بود 

                                   ................................

                 پ.ن:   آنفلونزای مرغی از خروس ؟؟؟؟؟

                 پ.ن:کشتیام غرق نشده دریا طوفانی شده ( حیف من و تو نیست غصه بخوریم پس بی خیال )