خدایا

آمده ام برایت از زخمهای زمانه بگویم

از آنها که بال و پر کودکی ام را شکستند

از آنها که برایم فصل زهر میسازند

و تقویم زندگی ام را خاکستری میکنند

تو میدانی سکوتت بهترین نوازش است

خدایا

تو میدانی

من از نامهربانی آدمکهایی به شکوه آمده ام که

که برایم تقویمی ساخته اند

از شب و روزهای سیاه

خدایا

تعریفی از بود و نبودشان نمیدانم

اما خوب میدانم که تو عکس بی رحمیشان را در قاب زندگی ام به تصویر کشیده ای

پشت سر میگذارم تمام الفبای خاطره ها را

اما

در پس هیچکدام رنگی از دلخوشی نیست

خدایا

نه پای گریز دارم

و نه جان ماندن

به حضور یک ناجی محتاجم

تا چشم برهم گذارم و فراموش کنم

که اینجا تنهای تنهایم

خدایا

جوانی ام را به مرگ میفروشم

چند میخری؟

ن اشک دلتنگی